Tuesday, February 12, 2019

Voltorb


Ο Βαγγέλης καθόταν γυρτός στην απέναντι μεριά του τραπεζιού,
πίσω του, η Ηρώων Πολυτεχνείου με την ασταμάτητη ταχυκαρδία της
συντόνιζε σαν άλλος  Herbert von Karajan τις αμήχανες ρουφηξιές του
από το επενδυτικό καμάρι της Παπαστράτος.
Tο καταγάλανο απορημένο βλέμμα του, πρόδιδε την δυσκολία του να κατανοήσει
να κατανοήσει…

γιατί ο επι 7 συναπτά έτη έμπιστος φίλος του εκδήλωσε σοβαρά σημάδια επιθετικότητας κατά το τέλος μιας κατά τα τ’ άλλα ικανοποιητικά εσκεδασμένης βραδιάς.
«Νόμιζα, ότι είχαμε τελειώσει με αυτόν τον Gevo, νόμιζα ότι τον είχες αφήσει πίσω σου αυτόν τον κρετίνο,
πάλι πισωγυρίσματα ρε Γιώργο;;».
Πάλι…

Πάντοτε αναρωτιόμουν αν ένας ενήλικας μπορεί να αλλάξει τον χαρακτήρα του , την ταυτότητα του μετά την αφελή και αθώα ηλικία των 20-25 ετών.
Μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας μου υποχρέωσης ως πολίτης και έχοντας ζήσει στο "εξωτερικό" για ένα εξάμηνο φτάνω στο συμπέρασμα ότι δεν τίθεται θέμα αλλαγής χαρακτηριστικών προσωπικότητας.
Οι δυσκολίες της ζωής , οι λεγόμενες εμπειρίες και τα βιώματα , δύσκολα επηρεάζουν και στιγματίζουν τον 23χρονο πλέον Onlyson .
Ίσως αυτό ισχύει για μένα τόσο νωρίς αλλά μετά το πέρας της τρίτης δεκαετίας νομίζω ότι όλοι αρχίζουν και καταλήγουν στο ποιοι είναι και τι κάνουν σε τούτον τον έρμο κοσμάκη.
Και είναι ευχάριστο, θαρρώ
σαν στάδιο της ζωής,
να γνωρίζεις τι έπεται πλέον.
Γιατί γνωρίζεις , έτσι δεν είναι...??
Γνωρίζεις τι θέλεις.
Τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους θα το αποκτήσεις.
Και το αν θα το προσπαθήσεις μέχρι τέλους ή αν το χαρακτηριστικό της οκνηρίας θα σε κυριεύσει για ακόμη μια φορά.
Άρα μετά όλα είναι δεδομένα,
πέραν του χρονικού πλαισίου που το κανονίζει ο Πατέρας.
Ααααα αυτό δεν είναι στο χέρι μας,
δυστυχώς ή και ευτυχώς.
Άλλωστε που το ενδιαφέρον αν ξέρεις την κατάληξη μιας ταινίας και καπάκια σου ψιθυρίζουν όλο το main story  στην πορεία.
Τουλάχιστον το πως θα πεθάνει ο ήρωας να το μάθεις με τον πιο γραφικό και αναπάντεχο τρόπο που μπορεί να διανοηθεί ο συγγραφέας,

οι Υφαίνουσες Αδελφές,

η Φερέπολις.

Σαφέστατα όταν ισχυρίζομαι ότι ένας άνθρωπος σπανίως αλλάζει δεν εννοώ ότι διάφορες πτυχές του εαυτού του δεν αλλάζουν.
Ένας εθισμένος ας πούμε δεν μπορεί να ισχυριστεί ειλικρινώς ότι δεν επηρεάζεται ο νους του από την όποια ουσία έχει εθιστεί μέχρι να αφήσει και την τελευταία του πνοή. Ένας εθισμένος θα είναι για πάντα σκλάβος της κρυφής και απαγορευμένης απόλαυσης του,
εφόσον φυσικά του παρουσιάζεται απλόχερα και σε ευάλωτη συναισθηματική κατάσταση.
Ο εθισμένος με τον καιρό και μόνο όταν ο ίδιος το επιθυμήσει μπορεί να αναπτύξει κανόνες και εργαλεία διαχείρισης και αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων και η χρήση του να είναι ελεγχόμενη και κάτω από συγκεκριμένη αιτιολόγηση.
Το «χαπακώνομαι με Xanax και Tavor από το πρωί ως το βράδυ για να ηρεμήσω και να κοιμηθώ επειδή τ’ αφεντικό μου με κάνει πουτάνα στην δουλειά και η δικιά μου με γκαζώνει στο τέρμα με την υστερική συμπεριφορά της», απέχει πολύ από το «παίρνω ελεγχόμενη δόση ηρεμιστικών γιατί παρελθοντικά έχω κάνει κατάχρηση αυτών και ετέρων ουσιών και το σώμα μου και το μυαλό μου πλέον δεν μπορούν να σταθούν χωρίς αυτά.»
Ο εθισμός είναι μια συνήθεια και μια συνήθεια αν και θεωρητικά μπορεί να αλλάξει,
 η αιτία δημιουργίας της δεν θα πάψει να ελλοχεύει μέσα στο περίπλοκο σύμπλεγμα της προσωπικότητας.
Για αυτό και ο κάθε trader παλεύει με τους δικούς του δαίμονες(overtrading, risking too much, jumping from system to system, overconfidence, disbelief to potential, fear of pulling the trigger e.t.c) γιατί οι προσωπικότητες διαφέρουν, το αποτέλεσμα όμως παραμένει το ίδιο.
Καταστροφή.
Η χειρότερη βερσιόν αυτής της υπόθεσης, είναι τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά στα οποία ενώ έχει υπάρξει η ανάγνωση του προβλήματος ακόμη και η άμεση γνωστοποίηση της λύσης,
δεν οδηγούν στην αλλαγή συνήθειας αλλά στον δύστυχο και θανάσιμο ορισμό της Αυτοκαταστροφής.

Και είναι κρίμα, γιατί όλα αυτά προέρχονται από εσένα και μόνο από εσένα θα περιοριστούν.
Και είναι κρίμα, γιατί το μεγαλύτερο μέγεθος του ομοιοπαθούς δείγματος όφειλε την αποτυχία του σε μια ανεξέλεγκτη συνήθεια.
Και είναι κρίμα, γιατί όλοι λένε πόσο δυνατός σε αυτό που κάνεις είσαι
Και είναι κρίμα όχι μόνο για σένα, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους που έχουν να επωφεληθούν από εσένα.

Είναι κρίμα

Είναι κρίμα…


No comments: