Mayday Payday

Την εβδομάδα που μας πέρασε, βίωσα το πιο γρήγορο χτύπημα stop loss στην 3χρονη καριέρα μου. Ήταν το κερασάκι στην τούρτα μιας και η νέα απόπειρα δεν αποφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα εδώ και ενάμιση μήνα.

Μια απογοήτευση και ένα κύμα θυμού και αγανάκτησης με κυρίευσε στο πέρας αυτής της διαβολοβδομάδας.

Η σκέψη μία και ξεκάθαρη.

Θέλω να πληρωθώ και μάλιστα τώρα αμέσως!!

Ο Γιωργάκης όμως που λέτε έχει την τύχη(ατυχία) να έχει έναν δεύτερο χαρακτήρα που είναι πιο πειθαρχημένος και από ξεροκέφαλο κριάρι.

Έτσι πάνω στα νεύρα και την απογοήτευση , μια κραυγή ακούστηκε από την άλλη μεριά του δωματίου.

“Πέσε και πάρε”

“Βαριέμαι τώρα, έχω σπαστεί”

“ΠΕΣΕ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΡΕ ΤΕΜΠΕΛΑΡΕ”

“Άντε για να το βουλώσεις θα πάρω, πόσες;”

“200 τουλάχιστον όπως λέει το πρόγραμμα”

Πρήξιμο στέρνου και τρικέφαλων,

καμάρωμα στον καθρέφτη(νάρκισσοι γαρ)

μέτρημα στην ζυγαριά.

Αμέσως μου ήρθε!!

Ανέτρεξα πίσω στα 100αδες Backtest,

το σύστημα σε όλα τα basket trades παρουσίασε στασιμότητα 2 μηνών και max dd της τάξεως 20%.

“Πάλι τα ίδια Γιωργάκη μου” σκέφτηκα.

Πως είναι δυνατόν να μην είμαι υπομονετικός με κάτι που έχω ελέγξει και γνωρίζω ότι μακροπρόθεσμα θα δουλέψει, ενώ σε όλες τις άλλες ασχολίες μου διατηρώ το composure;

Την εξήγηση την βρήκα και είναι η παρακάτω:

γιατί το συγκεκριμένο άθλημα είναι το μοναδικό που σου παίρνει πίσω όλα όσα έχεις πετύχει(βραχυπρόθεσμα) με σκοπό να σου δώσει παραπάνω σε ένα πιο μακροπρόθεσμο πλαίσιο.

Πουθενά αλλού η πρόοδος δεν έχει τόσο βίαιο setback.

Και αυτό είναι κάτι που το μαθαίνουμε πολύ αργά για να διορθωθεί στο belief system.

Η μόνη συμβουλή που μπορώ να δώσω για να υπάρχει μια ψυχρή αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ψυχικού εμποδίου είναι…

Test and mechanics lead to optimum performance.

“Μα καλά άμα είναι έτσι να ζουν τα ανθρωποειδή για μας και να εξαλειφθεί το γένος.”

Προσοχή!!

Η σύλληψη της ιδέας και η γένεση της διαδικασίας επεξεργασίας αυτής και του φιλτραρίσματος μέσω νευρωνικών αλγορίθμων είναι ανθρώπινη και καταλογίζεται στον τομέα έμπνευση ( τι σκέφτηκα ο πούστης που λέμε).

Άρα ο άνθρωπος είναι πίσω από το σύστημα(expected results) και πάντα θα είναι και η ευθύνη τήρησης του χρεώνεται σε αυτόν και μόνο.

Το σίγουρο είναι ότι για να υπάρξει στοιχειώδης επιτυχία, η έρευνα δεν πρέπει να περιοριστεί στους αριθμούς.

Αν δεν ξέρεις ποιον βάζεις μπροστά από τον λογαριασμό σου γιατί ασχολείσαι να συγκεκριμενοποιήσεις το τι θα κάνει πριν λύσεις τον αστάθμητο παράγοντα της ανυπακοής…;;

Αφιερωμένο στο φίλο μου Γιάννη,

υπενθυμίζοντας του ότι πάντα κρατώ τις υποσχέσεις μου.