Sunday, January 31, 2016

Milcham Anagenesis

Λατρεύω τη φύση, μου θυμίζει πόσο ασήμαντος και συνάμα απαραίτητος είμαι για να διατηρηθεί η “ισορροπία”  .
Η εργασία στην φύση δεν είναι το φόρτε μου , αλλά σίγουρα η προαναφερθείσα αγάπη βοηθάει .


Πρόσφατα πήγα στα ελαιοχώραφα της γραφικής Πάργας .
Για την ακρίβεια περισσότερο με στίβο μάχης έμοιαζαν παρά με φυσιολογικά χωράφια.
“Σκάλες” παντού , πετρώδες , γλιστερό, κατηφορικό, εν ολίγοις δύσβατο έδαφος,
γεγονός που έκανε την μεταφορά του καρπού αρκετά δύσκολη και επίπονη.
Μετά από τις πρώτες ώρες μαζέματος , έφτασε η ώρα του “πολυαναμενόμενου”
κουβαλήματος των τσουβαλιών….

Η στρατηγική απλή και ξεκάθαρη, ο πατέρας μου θα τα ανέβαζε δυο σκάλες , εγώ άλλη μία, ο αδερφός μου την τέταρτη
 και από κει εγώ την πέμπτη και τελευταία.
Όλα κυλούσαν ρολόι ώσπου η χρονοβόρα ρουτίνα με εκνεύρισε και αποφάσισα να “κόψω” δρόμο διαλέγοντας ένα πιο σύντομο αλλά συνάμα  απότομο μονοπάτι.

Πρώτη προσπάθεια γιοκ.
Γλίστρημα προς τα πίσω και το τσουβάλι “καπέλο” .
Δεύτερη προσπάθεια τα ίδια .
Μόνο που αυτή τη φορά , παρατήρησα ότι στα μέσα του δρόμου όσο είχα λυγισμένα τα πόδια μου και το βάρος κάθετο ανέβαινα πιο εύκολα.
Τρίτη προσπάθεια …
με τα χίλια ζόρια .

Το ίδιο έκανα και για τα επόμενα περίπου είκοσι.
Στο αμέσως επόμενο όμως,
όχι απλώς δεν ανέβηκα ,αλλά  ούτε βήμα !!
Η λάσπη και η κόπωση έκαναν αδύνατη τη συνέχιση της μικρής μου “κομπίνας ”.

Απογοητεύτηκα,
έκατσα να αντικρίζω το ανηφορικό μονοπάτι με φόβο και ανασφάλεια.
Όμως ο χρόνος πίεζε…

Πήρα την απόφαση και συνέχισα από τον κύριο δρόμο και άφησα το “δαιμόνιο”  μονοπάτι να ταλαιπωρήσει κάποιον άλλο.

Βλέπετε, δεν είναι ο φόβος του τραυματισμού που με απομάκρυνε από την συνέχιση της “κομπίνας”, αλλά ο φόβος για την ακεραιότητα του τσουβαλιού .
Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να σκιστεί και να σκορπιστεί ο καρπός που τόσο είχα μοχθήσει να μαζέψω.

Η εργασία  τελείωσε κατά το σούρουπο  και ας  μην είχα τα κατάλληλα ρούχα και τον πλήρη εξοπλισμό που θα με βοηθούσε να επισπεύσω την διαδικασία , κατάφερα να φέρω εις πέρας  τον στόχο μου.

Είναι γεγονός πως ήμουν κουρασμένος και πως δεν ήταν διόλου εύκολο κατά τη διάρκεια της ημέρας να διατηρήσω το σώμα μου και την ψυχή μου στο ίδιο πλαίσιο,
όμως η αλήθεια είναι πως δεν είχα άλλη επιλογή…

Το αποτέλεσμα μετράει και όχι η προσπάθεια .


No comments: